Ragusa (Ragusa)
 |
Şehir ve merkezi olduğu ilin en önemli ekonomik geçim kaynakları tarım (meyvecilik, zeytin ve sebzecilik); turizm, hafif sanayi ve küçük petrol kuyularıdır. Noto Vadisi'nde 1693'teki büyük depremden sonra yeniden barok mimarisine göre kurulmuş merkezi ile civardaki aynı zamandaki depremden sonra Barok mimarı tarzına yeni kurulan 7 belde (Ragusa, Katanya, Caltagirone, Militello in Val di Catania, Modica, Noto, Palazzolo Acreide, Scicli) ile birlikte Val dı Noto adıyla 2002'den beri UNESCO Dünya Mirasları, İtalya listesinde bulunmaktadır.
Ragusa şehrinin başlangıcı, kabaca MÖ 2000 yıllarında şehrin şimdiki mevkiinin civarlarında antik "Sicel" kabilesinin kurduğu birkaç yerleşkeye bağlanabilir. Günümüzdeki Ragusa Ibla bunlardan biri olduğu ve bu yerleşkenin isminin Hybla olduğu kabul edilmektedir.
Bu 300 metre yükseklikte tepe üzerinde kurulmuş olan yerleşkenin Sicilya'da Antik Greklerinin kurmuş oldukları kolonilerle yakın ilişkiler kurduğu ve bu kolonilere benzemek için yerleşkenin deniz kıyısında yakında olan "Camerina" yerleşimini geliştirdiği bilinmektedir. Yerleşke kısa süren bir Kartacalılar idaresinde sonra antik Romalılar eline geçmiştir. İtalya'nın barbar kavimler istilasından sonra Bizans İmparatorluğu parçası olmuştur. Bizanslılar yerleşke etrafına surlar yapıp bir büyük kale inşa etmişlerdir. 848'de Ragusa Araplar eline geçmiştir ve 11. yüzyıla kadar Ragusa Sicilya'da bir Arap şehri olarak gelişmiştir.
11. yüzyılda Normanların Sicilya'yı işgal etmesi ile bir Norman Kontluğu merkezi olmuştur. Birinci Norman Ragusa Kontu Norman Sicilya Kralı olan I. Ruggero'nun oğlu "Goffredo di Ragusa"'dir. Bundan sonra Ragusa 12. yüzyılda kurulan Sicilya Krallığı tarihinin olaylarını takip etmiştir. Ragusa ve civarı 1296'da Modica Kontluğu ile birleştikten sonra bile Chiaramonte sülalesinin arazileri olup kontluk merkezi olmaya devam etmiştir. 15. yüzyılda şehirde ortaya çıkan bir büyük halk isyanından sonra Ragusa kontluk merkezi olma statüsünü kaybetmiştir.
1693'te doğu Sicilya'da olan çok büyük bir deprem dolayısıyla eski Ragusa şehri tümüyle harap olmuş bu ufak şehirde yaşayanlardan 50.000 kişi ölmüştür. Bundan sonra 18. yüzyıl başlarında şehir yeniden yapılmıştır. Burada yaşayanları çoğu eski şehrinin yakınındaki daha yüksek bir tepede olan Prato bölgesinde o zamanlara moda olan Barok mimarisine uygun yeni binalarla "Ragusa Superiore (Yukarı Ragusa)" adlı yeni bir şehir kurulmuş ve geliştirilmiştir. Eski şehir de Orta Çağ'dan kalan şekliyle yenilenmiş ve bu şehre "Ragusa Inferiore (Aşağı Ragusa)" adı verilmiştir.
19 yüzyılda şimdiki Ragusa ilinin bulunduğu arazilerde asfalt ve küçük çapta petrol kaynakları bulunmuştur. Özellikle asfalt kaynağı hala işletilmektedir. 1848'de Sicilya'nın tümü ve özellikle Modica şehri ile birlikte Ragusalılar da Burbon hanedanı idaresindeki "İki Sicilya Krallığı"'na karşı Sicilya adasına bağımsızlık kazandırmak için isyan etmişlerdir. 1860'ta Garibaldi devrimci ordusuyla Marsala'da Sicilya'ya karaya çıkınca, isyancılara destek için Ragusalar Garibaldi'nin ordusuna katılacak gönüllü silahlı askerler göndermişlerdir. Sicilya'nın Garibaldi eline geçmesiyle Ragusalar yeni kurulan İtalya Krallığı'na katılmıştır.
Ragusalar I. Dünya Savaşı sonunda işçi hakları ve sosyalizmin önemli bir merkezi olarak bilinmekte idi ve faşistler İtalya'da idareyi ele almadan önce Ragusalarda sağ-sol çatışmaları günlük olaylar haline gelmişti. 1926'ya kadar yerel idare açısından bu iki şehir iki ayrı belde olarak idare edilmişlerdir. Bu iki belde de 1296'dan beridir yörede en büyük ve önemli şehir olan Modica'ya bağlı olmuşlardır. 1927'de İtalya'nın faşistlerce idaresi sırasında "Ragusa Inferiore" ve "Ragusa Superiore" belde idareleri birleştirilmiş; yeni bir birleşik "Ragusa" beldesi kurulmuş ve eski ayrı beldelere Ragusa İnferiore'ye Ragusa İblei semti adları verilmiştir. Yeni kurulan Ragusa da Modica'dan nüfusça büyük olduğu için Modica yerine il merkezi yapılmış ve bu yeni ile "Ragusa ili" adı verilmiştir.
